• ANASAYFA
  • HAKKIMIZDA
  • HİZMETLERİMİZ
  • SEMİNERLER
  • Mevzuat Takip Programı
  • YAYINLARIMIZ
  • Soru / Cevap
  • İLETİŞİM
Follow

Tarafından Yazılan : admin

22 Mayıs 2018 Salı Gün ve 30428 Sayılı Resmî Gazete’de;

May22
2018
Yorum Yazın Tarafından Yazıldı admin

1-) ATIKSU ALTYAPI VE EVSEL KATI ATIK BERTARAF TESİSLERİ TARİFELERİNİN BELİRLENMESİNDE UYULACAK USUL VE ESASLARA İLİŞKİN YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASI HAKKINDA YÖNETMELİK

MADDE 1 – 27/10/2010 tarihli ve 27742 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan Atıksu Altyapı ve Evsel Katı Atık Bertaraf Tesisleri Tarifelerinin Belirlenmesinde Uyulacak Usul ve Esaslara İlişkin Yönetmeliğin 17 nci maddesinin dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(4) Atıksu hizmetlerinin sürdürülebilirliği için asgari atıksu ücreti 0,30 TL/m3’tür. Belirlenen miktarın bu asgari ücretten daha düşük olması durumunda Bakanlığın uygun görüşü alınır. Mevzuattaki yükümlülüklere uygun şekilde atıksu hizmetlerinin verilebilmesi için asgari atıksu ücretinin yeterli olmaması durumunda tam maliyet esaslı tarifeye göre atıksu ücreti belirlenir. Belirlenen metreküp temelindeki atıksu ücreti, metreküp su ücretinin % 50’sini aşamaz.”

MADDE 2 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3 – Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.

2-) PERAKENDE TİCARETTE UYGULANACAK İLKE VE KURALLAR HAKKINDA YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK

MADDE 1 – 06/08/2016 tarihli ve 29793 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan Perakende Ticarette Uygulanacak İlke ve Kurallar Hakkında Yönetmeliğin 12 nci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki 12/A maddesi eklenmiştir.

“Yemek kartları

MADDE 12/A – (1) İşverenlerce, personeline işyeri dışında yemek hizmeti temin etmek suretiyle sağlanan menfaatin, yemek kartı hizmeti veren kuruluşlarca çıkartılan ve nakit olarak kullanılamayan yemek kartı ve benzeri sistemler üzerinden ve bu kuruluşların anlaşmalı olduğu perakende işletmelerde karşılanması halinde;

a) Yemek kartı hizmeti veren kuruluşlar, sözleşme yaptıkları özel ve kamu sektöründeki işverenlere, kendileri veya başka bir teşekkül üzerinden, doğrudan ya da dolaylı olarak herhangi bir iskonto uygulayamaz ve farklı adlar altında menfaat sağlayamaz. İşverenler de bu kuruluşlardan iskonto ya da başka bir menfaat talep edemez.

b) Yemek kartı hizmeti veren kuruluşların anlaşmalı olduğu perakende işletmelere uygulayacağı komisyon oranı yüzde altıyı geçemez. Bu kuruluşlar, perakende işletmelerden; sözleşmeyle belirlenen komisyon dışında, uygulama barındırma, kira, sarf malzemesi, işletim, teknik destek, bakım bedeli ve depozito gibi adlar altında herhangi bir bedel talep edemez.

c) İşverenlerce yemek kartı hizmeti veren kuruluşlara ve bu kuruluşlarca anlaşmalı perakende işletmelere yapılan ödemelerin süresi, 5 inci maddenin ikinci fıkrasında öngörülen süreyi aşamaz. Bu süre, ilgililerce düzenlenen fatura tarihinden itibaren başlar.

ç) Ay sonu veya yıl sonu itibarıyla yemek kartında kalan bakiye, herhangi bir şart aranmaksızın bir sonraki aya veya yıla devredilir.

(2) Yemek kartı hizmeti veren kuruluşların, akaryakıt, hediye, ödül, teşvik, yardım, konaklama, temsil ve ağırlama gibi hizmetler için çıkarttığı kartlar hakkında bu madde hükümleri uygulanmaz. Ancak, 20/06/2013 tarihli ve 6493 sayılı Ödeme ve Menkul Kıymet Mutabakat Sistemleri, Ödeme Hizmetleri ve Elektronik Para Kuruluşları Hakkında Kanun hükümleri saklı olmak üzere, işlem ve ödemelerin her bir hizmete özgü olması ve buna ilişkin teknik altyapının oluşturulması kaydıyla birden fazla hizmet için tek bir kart kullanılabilir.

(3) Yemek kartı hizmeti sunmak isteyen kuruluşlar, faaliyete başlamadan önce Bakanlığa bildirimde bulunur.

(4) Yemek kartlarıyla aynı amaçla kullanılan yemek çekleri, çevrimiçi sistemler ve benzeri uygulamalar hakkında da bu madde hükümleri uygulanır.”

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

“Geçiş hükümleri

GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Yemek kartı hizmeti veren kuruluşlar ile işverenler veya perakende işletmeler arasında düzenlenen sözleşmelerde, bu Yönetmeliğin 12/A maddesine aykırı hükümlerin bulunması halinde söz konusu hükümler, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde anılan maddeye uygun hale getirilir. Belirtilen süre için gerekli değişikliklerin yapılmaması halinde ise sözleşmelerdeki hükümler yerine bu Yönetmeliğin 12/A maddesi hükümleri uygulanır.

(2) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla yemek kartı hizmeti sunmakta olan kuruluşlar tarafından bu Yönetmeliğin 12/A maddesinin üçüncü fıkrasında öngörülen bildirim, bu maddenin yürürlük tarihinden itibaren üç ay içinde Bakanlığa yapılır.”

MADDE 3 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 4 – Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.

3-) 2018/11673 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan “Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esaslarda Değişiklik Yapılmasına Dair Esaslar Hakkında Karar” da yapılan değişiklikle ;

* Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esaslarda Değişiklik Yapılmasına Dair Esasların Geçici 11.maddesinin üçüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.

Yazıldı Güncel Mevzuat

7143 Sayılı İmar Barışı Kanunu Metni

May21
2018
Yorum Yazın Tarafından Yazıldı admin

3194 sayılı İMAR KANUNU

Geçici Madde 16- (Ek: 11/5/2018-7143/16 md.)

Afet risklerine hazırlık kapsamında ruhsatsız veya ruhsat ve eklerine aykırı yapıların kayıt altına alınması ve imar barışının sağlanması amacıyla, 31/12/2017 tarihinden önce yapılmış yapılar için Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ve yetkilendireceği kurum ve kuruluşlara 31/10/2018 tarihine kadar başvurulması, bu maddedeki şartların yerine getirilmesi ve 31/12/2018 tarihine kadar kayıt bedelinin ödenmesi halinde Yapı Kayıt Belgesi verilebilir. Başvuruya konu yapının ve arsasının mülkiyet durumu, yapı sınıf ve grubu ve diğer hususlar Bakanlık tarafından hazırlanan Yapı Kayıt Sistemine yapı sahibinin beyanına göre kaydedilir.

Yapının bulunduğu arsanın 29/7/1970 tarihli ve 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununa göre belirlenen emlak vergi değeri ile yapının Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca belirlenen yaklaşık maliyet bedelinin toplamı üzerinden konutlarda yüzde üç, ticari kullanımlarda yüzde beş oranında alınacak kayıt bedeli başvuru sahibi tarafından genel bütçenin (B) işaretli cetveline gelir kaydedilmek üzere merkez muhasebe birimi hesabına yatırılır. 6306 sayılı Kanun kapsamında kullanılmak üzere kaydedilen gelirler karşılığı Bakanlık bütçesine ödenek eklemeye Maliye Bakanı yetkilidir. Bu ödenek, dönüşüm projeleri özel hesabına aktarılarak kullanılır. Kayıt bedeline ilişkin oranı iki katına kadar artırmaya, yarısına kadar azaltmaya, yapının niteliğine ve bölgelere göre kademelendirmeye, ayrıca başvuru ve ödeme süresini bir yıla kadar uzatmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.

Yapı Kayıt Belgesi yapının kullanım amacına yöneliktir. Yapı Kayıt Belgesi alan yapılara, talep halinde ilgili mevzuatta tanımlanan ait olduğu abone grubu dikkate alınarak geçici olarak su, elektrik ve doğalgaz bağlanabilir.

Yapı Kayıt Belgesi verilen yapılarla ilgili bu Kanun uyarınca alınmış yıkım kararları ile tahsil edilemeyen idari para cezaları iptal edilir.

Yapı ruhsatı alıp da yapı kullanma izin belgesi almamış veya yapı ruhsatı bulunmayan yapılarda, Yapı Kayıt Belgesi ile maliklerin tamamının muvafakatinin bulunması ve imar planlarında umumi hizmet alanlarına denk gelen alanların terk edilmesi halinde yapı kullanma izin belgesi aranmaksızın cins değişikliği ve kat mülkiyeti tesis edilebilir. Bu durumda, ikinci fıkrada belirtilen bedelin iki katı ödenir.

Beşinci fıkra uyarınca kat mülkiyetine geçilmiş olması 6306 sayılı Kanunun ek 1.maddesinin uygulanmasına engel teşkil etmez.

Yapı Kayıt Belgesi alınan yapıların, Hazineye ait taşınmazlar üzerine inşa edilmiş olması halinde, bu taşınmazlar Bakanlığa tahsis edilir. Yapı Kayıt Belgesi sahipleri ile bunların kanuni veya akdi haleflerinin talepleri üzerine taşınmazlar Bakanlıkça rayiç bedel üzerinden doğrudan satılır. Bu durumda elde edilen gelirler bu maddenin ikinci fıkrasına göre genel bütçeye gelir kaydedilir. Ayrıca bu gelirler hakkında 29/6/2001 tarihli ve 4706 sayılı Hazineye Ait Taşınmaz Malların Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun 5 inci maddesinin beşinci fıkrası hükmü uygulanmaz.

Yapı Kayıt Belgesi alınan yapıların belediyelere ait taşınmazlar üzerine inşa edilmiş olması halinde, Yapı Kayıt Belgesi sahipleri ile bunların kanuni veya akdi haleflerinin talepleri üzerine bedeli ilgili belediyesine ödenmek kaydıyla taşınmazlar rayiç bedel üzerinden belediyelerce doğrudan satılır.

Üçüncü kişilere ait özel mülkiyete konu taşınmazlarda bulunan yapılar ile Hazineye ait sosyal donatı için tahsisli araziler üzerinde bulunan yapılar bu madde hükümlerinden yararlandırılmaz.

Yapı Kayıt Belgesi, yapının yeniden yapılmasına veya kentsel dönüşüm uygulamasına kadar geçerlidir. Yapı Kayıt Belgesi düzenlenen yapıların yenilenmesi durumunda yürürlükte olan imar mevzuatı hükümleri uygulanır. Yapının depreme dayanıklılığı hususu malikin sorumluluğundadır.

Bu madde hükümleri, 18/11/1983 tarihli ve 2960 sayılı Boğaziçi Kanununda tanımlanan Boğaziçi sahil şeridi ve öngörünüm bölgesi içinde ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alan ile İstanbul tarihi yarımada içinde ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alanlarda ve ayrıca 19/6/2014 tarihli ve 6546 sayılı Çanakkale Savaşları Gelibolu Tarihi Alan Başkanlığı Kurulması Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirlenmiş Tarihi Alanda uygulanmaz.

Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Bakanlık ve Maliye Bakanlığı tarafından müştereken belirlenir.

 

Yazıldı Güncel Mevzuat

7143 Sayılı Kanun

May21
2018
Yorum Yazın Tarafından Yazıldı admin

 18 Mayıs 2018 Tarihli ve 30425 Sayılı Resmî Gazetede  “7143  VERGİ VE DİĞER BAZI ALACAKLARIN YENİDEN YAPILANDIRILMASI İLE BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA İLİŞKİN KANUN” yayımlandı.

 Bu Kanunla;

 

       1-213sayılı Vergi Usul Kanunu,

       2-4708 sayılı Yapı Denetimi Kanunu,

       3-3194sayılı İmar Kanunu,

       4-5543 sayılı İskan Kanunu ve

       5-4706 sayılı Hazineye Ait Taşınmaz Malların Değerlendirilmesi Hakkında Kanun hükümlerinde değişiklikler yapıldı.

Yazıldı Güncel Mevzuat

ANAYASA MAHKEMESİNİN “ÖZEL HAYATIN İHLALİ” KARARI

May07
2018
Yorum Yazın Tarafından Yazıldı admin

ANAYASA MAHKEMESİNİN “ÖZEL HAYATIN İHLALİ” KARARI

Anayasa Mahkemesinin 1/2/2018 Tarihli ve 2014/4686 Başvuru Numarası üzerine aldığı Genel Kurul kararında; su kaynağına arıtım yapılmaksızın kanalizasyon suyu dökülmesinin “özel hayata ve aile hayatına saygı hakkının ihlali” olduğu açıklaması yer aldı. Kararın emsal niteliğinde olduğu belirtiliyor.

Kars’taki bir başvuruyu değerlendiren Anayasa Mahkemesi (AYM) su kaynağının kirletilmesinin “hak ihlali” olduğuna karar verdi.Porsuklu Köyü’nde yaşayan 3 vatandaş, köyün tek içme su kaynağı olan Susuz Çayı’na arıtım yapılmaksızın kanalizasyon suyu döküldüğü gerekçesiyle Anayasa Mahkemesine başvurdu.

Başvuruyu kabul eden AYM, suyun kirletilmesini anayasadaki “özel hayata ve aile hayatına saygı hakkının ihlali” olduğuna karar verdi. Yüksek Mahkeme, Erzurum 1. İdare Mahkemesi’nce yeniden yargılama yapılarak davacı köylülere manevi tazminat ödenmesini de istedi. Bu tip çevre davaları açısından AYM Genel Kurulu kararı örnek içtihat niteliği taşıyor. 4 Mayıs 2018 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesi kararında, akarsuyun temizlenmesi için geleceğe dönük tedbirlerin uygulanacak ve arıtma tesisi kurulacak olmasının somut başvuruda mevcut durum itibarıyla davacıların mağdur sıfatını ve manevi zararlarının telafisinin gerekliliğini ortadan kaldırmadığı vurgulandı. Anayasa Mahkemesi kararında, Kars Valiliği ve mahkemelerin Susuz Belediyesi’nce, çaya arıtma yapılmaksızın kanalizasyon bağlanmasından kaynaklı çevresel tehlikelerin tespit edildiğine dikkat çekildi. AYM kararında özetle şöyle denildi:

ÖZEL HAYATA VE AİLE HAYATINA SAYGI

“Somut olayda Anayasa’nın 20. maddesinde güvence altına alınan özel hayata ve aile hayatına saygı hakkı çerçevesinde kişilerin sağlığını olumsuz olarak etkileme tehlikesi oluşturacak şekilde kanalizasyon suyunun arıtılmadan akarsuya salınmaması yükümlülüğünün bulunduğu açıktır. Bunun nasıl yapılacağı ve hangi tedbirlerin alınacağı hususu kamu otoritelerinin takdirinde olmakla birlikte hakkın ihlaline yol açılmaması için tedbirlerin süratle, makul ve uygun bir yöntemle uygulanması da zorunludur.”

ARITMA TESİSİ YAPILMADI

Atık su arıtma tesisi yapılması için verilen on yıllık süre dolmuştur. 2014’te sonuçlanan davada derece mahkemelerince şikayet edilen çevre kirliliğinin önlenmesini sağlayacak arıtma tesisinin yapılmadığı tespit edilmiş olup idarece 2017’de düzenlenen Çevre Durum Raporu’na göre aradan geçen süreye rağmen bu tesisin faaliyete geçirilmediği anlaşılmaktadır.”

Yazıldı Yargı Kararları

Usül ve Esaslar

May03
2018
Yorum Yazın Tarafından Yazıldı admin

 

28 Nisan 2018 Tarihli ve 30405 Sayılı Resmî Gazetede;

Bakanlar Kurulunun 2018/11608 sayılı   “İl Özel İdareleri, Belediyeler ve Bağlı Kuruluşları ile Bunların Üyesi Olduğu Mahalli İdare Birliklerinin Personel Çalıştırılmasına Dayalı Hizmetlerinin Gördürülmesine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Kararı” yayınlandı. Bu Esaslar; 27/06/1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 20 nci maddesi kapsamındaki şirketlerde işçilerin işe alımı, işçilere ilişkin personel giderlerinin toplam giderler içindeki payına ilişkin üst sınırları, ilk defa alınacak işçilere ilişkin belirlenecek ölçütleri esas alarak yıllık sınırlamaları ve bu kapsamdaki alımlar ile harcamaları izlemeye ilişkin usul ve esasları belirlemiştir.

Şirketlerde işe alınacaklarda;

1) 5/9/1981 tarihli ve 2527 sayılı Türk Soylu Yabancıların Türkiye’de Meslek ve Sanatlarını Serbestçe Yapabilmelerine, Kamu, Özel Kuruluş veya İşyerlerinde Çalıştırılabilmelerine İlişkin Kanun hükümleri saklı kalmak kaydıyla Türk vatandaşı olmak,

2) 18 yaşını tamamlamış olmak,

3) Affa uğramış olsa bile devletin güvenliğine karşı suçlardan, Anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine karşı suçlardan mahkûm olmamak,

4) Askerlik durumu itibarıyla;

a) Askerlikle ilgisi bulunmamak,

b) Askerlik çağına gelmemiş bulunmak,

c) Askerlik çağma gelmiş ise muvazzaf askerlik hizmetini yapmış yahut ertelenmiş veya yedek sınıfa geçirilmiş olmak,

5) 22/5/2003 tarihti ve 4857 sayılı İş Kanununun 30 uncu maddesi hükümleri saklı kalmak kaydıyla görevini devamlı yapmasına engel olabilecek akıl hastalığı bulunmamak.

6) Güvenlik soruşturması ve/veya arşiv araştırması yapılmış olmak,

7) İlgili idarelerce ihtiyaç duyulması halinde belirlenecek işin niteliğine uygun özel şartları taşımak, şartları aranacaktır.

Diğer taraftan, Birinci fıkranın altıncı bendine ilişkin soruşturma ve/veya araştırma talepleri ilgili valilik aracılığıyla yetkili mercilerden istenir. İntikal eden güvenlik soruşturması ve/veya arşiv araştırması sonuçları 14/2/2000 tarihli ve 2000/284 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan Güvenlik Soruşturması ve Arşiv Araştırması Yönetmeliğine göre illerde valilikler bünyesinde teşkil edilen değerlendirme komisyonunca değerlendirilir. Ancak vali tarafından uygun görülmesi halinde sonuçların değerlendirilmesi ilgili idare bünyesinde anılan Yönetmeliğe göre teşkil edilen değerlendirme komisyonuna bırakılabilir. Şirketin ortakları arasında birden fazla idare bulunması durumunda değerlendirme yetkisinin bırakılacağı idare vali tarafından belirlenir.

Esasların getirdiği en  büyük değişiklik ve sınırlamayla ilgilidir. Esasların 5.maddesi bu hususu düzenlemiştir. Buna göre;

 

             Personel Giderlerinin Toplam Giderler İçindeki Payına İlişkin Üst Sınır

             MADDE 5- (1) İdarelerin, şirket personeli de dahil yıllık toplam personel giderleri, idarenin gerçekleşen en son yıl bütçe gelirleri toplamının her yıl, bir önceki yıla ilişkin olarak 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması sonucu bulunacak miktarın yüzde kırkını aşamaz. Bu oran büyükşehir belediyelerinde yüzde otuz olarak uygulanır. Yıl içerisinde aylık ve ücretlerde beklenmedik bir artışın meydana gelmesi sonucunda personel giderlerinin söz konusu oranları aşması durumunda, cari yıl ve izleyen yıllarda personel giderleri bu oranların altına ininceye kadar idare şirketlerine yeni personel alımı yapılamaz.

(2) Doğrudan hizmet alım sözleşmesi kapsamında çalışan işçi sayısı, 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin geçici www.alomaliye.com24 üncü maddesine göre işçi statüsünde geçişe esas sözleşme kapsamında o iş için öngörülen işçi sayısını aşamaz. Ancak birinci fıkradaki oranın altında kalan idarelerin şirketleri; bu oranın aşılmaması kaydıyla, işten ayrılanların yerine ve iş artışının zorunlu olduğu durumlarda idarenin talebi üzerine yeni işçi alımı yapabilir. İdareler, belirlenen oranın aşılmaması kaydıyla personel çalıştırılmasına dayalı yeni hizmetlerini şirketlerine gördürebilir ve bu amaçla şirketler tarafından yeni işçi alımı yapılabilir.

(3) Birinci fıkrada belirlenen oranı aşan idareler tarafından İçişleri Bakanlığından izin alınmaksızın şirketlerine işçi alımı yapılamaz.

(4) İdare tarafından şirkete personel gideri için yapılacak aylık ödemelerin toplamı, hizmet alımı sözleşmesinde öngörülen işçi ücretleri esas alınarak hesaplanan;

a) Asgari İşçilik maliyeti,

b) Asgari işçilik maliyeti üzerinden hesaplanan %4 sözleşme giderleri ve genel giderler,

c) İşçilikle bağlantılı ayni giderler,

ç) Asgari işçilik maliyeti ve işçilikle bağlantılı ayni giderler toplamı üzerinden %7’ye kadar belirlenecek kâr,

dâhil işçilik giderleri toplamını aşamaz. İşçi ücretlerinin tespitinde asgari ücrette meydana gelen artışlar dikkate alınır. Asgari işçilik maliyeti, sözleşme giderleri ve genel giderler ile işçilikle bağlantılı ayni giderler ve kâr oranı, kamu ihale mevzuatı esas alınarak belirlenir.

(5) Şirketin toplam giderleri içinde, işçilere ilişkin personel giderlerinin tutarı dördüncü fıkra hükümlerine göre şirkete yapılan aylık personel ödemelerinin miktarını geçemez. Şirketin idareye sunduğu personel çalıştırılmasına dayalı hizmetleri dışındaki diğer faaliyetlerinde çalışan işçilere ilişkin giderler, bu tutarın tespitinde dikkate alınmaz.

Yazıldı Güncel Mevzuat

Yapı Yaklaşık Maliyet Tebliği

Nis26
2018
Yorum Yazın Tarafından Yazıldı admin

                 26.04.2018 gün ve 30403 sayılı Resmi Gazetede;

 

“MİMARLIK VE MÜHENDİSLİK HİZMET BEDELLERİNİN HESABINDA

KULLANILACAK 2018 YILI YAPI YAKLAŞIK BİRİM

MALİYETLERİ HAKKINDA TEBLİĞ

Yapı yaklaşık birim maliyetleri

MADDE 1 – (1) 16/7/1985 tarihli ve 85/9707 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Mimarlık ve Mühendislik Hizmetleri Şartnamesinin 3.2 maddesi gereğince, mimarlık ve mühendislik hizmet bedellerinin hesabında kullanılacak 2018 yılı Yapı Yaklaşık Birim Maliyetleri, yapının mimarlık hizmetlerine esas olan sınıfı dikkate alınarak; KDV hariç,  genel giderler (%15)  ile yüklenici kârı (%10) dâhil edilerek aşağıda gösterilmiştir.

 

Yapının Birim

                                                                                                                                          Maliyeti

YAPININ MİMARLIK HİZMETLERİNE ESAS OLAN SINIFI                      (BM) TL/m2

 

I. SINIF YAPILAR

A GRUBU YAPILAR……………………………………………………………               153,00

. Kâgir veya betonarme ihata duvarı (3 metre yüksekliğe kadar)

. Basit kümes ve basit tarım yapıları

. Plastik örtülü seralar

. Mevcut yapılar arası bağlantı-geçiş yapıları

. Geçici kullanımı olan küçük yapılar

. Kalıcı kullanımı olan yardımcı yapılar

. Gölgelikler-çardaklar

. Üstü kapalı yanları açık dinlenme, oyun ve gösteri alanları

. Depo amaçlı kayadan oyma yapılar

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

B GRUBU YAPILAR…………………………………………………………………………                 228,00

. Cam örtülü seralar

. Basit padok, büyük ve küçük baş hayvan ağılları

. Kâgir ve betonarme su depoları

. İş yeri depoları

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

 

II. SINIF YAPILAR

A GRUBU YAPILAR……………………………………………………………               369,00

. Kuleler, ayaklı su depoları

. Palplanj ve ankrajlı perde ve istinat duvarları

. Kayıkhane

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

B GRUBU YAPILAR……………………………………………………………                483,00

. Şişirme (Pnömatik) yapılar

. Tek katlı ofisler, dükkân ve basit atölyeler

. Semt sahaları, küçük semt parkları, çocuk oyun alanları ve eklentileri

. Tarımsal endüstri yapıları (Tek katlı, prefabrik beton, betonarme veya çelik depo ve atölyeler, tesisat ağırlıklı ağıllar, fidan yetiştirme ve bekletme tesisleri)

-Yat bakım ve onarım atölyeleri, çekek yerleri

. Jeoloji, botanik ve tema parkları

. Mezbahalar

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

 

C GRUBU YAPILAR……………………………………………………………               578,00

. Hangar yapıları (Uçak bakım ve onarım amaçlı)

. Sanayi yapıları (Tek katlı, bodrum ve asma katı da olabilen prefabrik beton, betonarme ve çelik yapılar)

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

 

III. SINIF YAPILAR

A  GRUBU YAPILAR…………………………………………………………….             800,00

. Okul ve mahalle spor tesisleri (Temel eğitim okullarının veya işletme ve tesislerin spor salonları, jimnastik salonları, semt salonları)

. Katlı garajlar

. Ticari amaçlı binalar (üç kata kadar üç kat dâhil – asansörsüz- 2/11/1985 tarihli ve 18916 mükerrer sayılı Resmî Gazetede yayımlanan Planlı Alanlar Tip İmar Yönetmeliğinin 45 inci maddesine göre asansör yeri bırakılacak)

. Alışveriş merkezleri (semt pazarları, küçük ve büyük hal binaları, marketler, v.b.)

. Basımevleri, matbaalar

. Soğuk hava depoları

. Konutlar (üç kata kadar- üç kat dâhil- asansörsüz – 2/11/1985 tarihli ve 18916 mükerrer sayılı Resmî Gazetede yayımlanan Planlı Alanlar Tip İmar Yönetmeliğinin 45 inci maddesine göre asansör yeri bırakılacak)

. Akaryakıt ve gaz istasyonları

. Kampingler

. Küçük sanayi tesisleri (Donanımlı atölyeler, imalathane, dökümhane)

. Semt postaneleri

. Kreş ve Gündüz bakımevleri, Hobi ve Oyun salonları

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

B GRUBU YAPILAR……………………………………………………………….           966,00

. Entegre tarımsal endüstri yapıları, Büyük çiftlik yapıları

. Gençlik Merkezleri, Halk evleri

. Lokanta, kafeterya ve yemekhaneler

. Temel eğitim okulları

. Küçük kitaplık ve benzeri kültür tesisleri

. Jandarma ve emniyet karakol binaları

. Sağlık ocakları, kamu sağlık dispanserleri

. Ticari amaçlı binalar (Yapı yüksekliği 21,50 m’ye kadar olan)

. 150 kişiye kadar cezaevleri

. Fuarlar

. Sergi salonları

. Konutlar (Yapı yüksekliği 21,50 m’den az yapılar)

. Marinalar

. Gece kulübü, diskotekler

. Misafirhaneler, Pansiyonlar

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

IV. SINIF YAPILAR

A  GRUBU YAPILAR……………………………………………………………           1.016,00

. Özelliği olan büyük okul yapıları (Spor salonu, konferans salonu ve

ek tesisleri olan eğitim yapıları)

. Poliklinikler

. Liman binaları

. İdari binalar (ilçe tipi hükümet konakları, vergi daireleri, vb.)

. İlçe Belediyeleri

. 150 kişiyi geçen cezaevleri

. Kaplıcalar, şifa evleri vb. termal tesisleri

. İbadethaneler (1500 kişiye kadar)

. Entegre sanayi tesisleri

. Aqua parklar

. Müstakil spor köyleri (Yüzme havuzları, spor salonları ve statları bulunan)

. Yaşlılar Huzurevi, kimsesiz çocuk yuvaları, yetiştirme yurtları

. Büyük alışveriş merkezleri

. Apartman tipi konutlar (Yapı yüksekliği 30,50 metrekareden az yapılar)

. Oteller (1 ve 2 yıldızlı)

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

B GRUBU YAPILAR……………………………………………………………             1.177,00

.Araştırma binaları, laboratuvarlar ve sağlık merkezleri. Yüksekokullar ve eğitim

enstitüleri

. İl tipi belediyeler

. İl tipi idari kamu binaları

. Metro istasyonları

. Stadyum, spor salonları ve yüzme havuzları

. Büyük postaneler (merkez postaneleri)

. Otobüs terminalleri

. Eğlence amaçlı yapılar (çok amaçlı toplantı, eğlence ve düğün salonları)

. Banka binaları

. Normal radyo ve televizyon binaları

. Özelliği olan genel sığınaklar

. Müstakil veya ikiz konutlar (Bağımsız bölüm brüt alanı 151 m2 ~ 600 m2 villalar, teras  evleri, dağ

evleri, kaymakam evi v.b.

-Bu gruptakilere benzer yapılar.

C GRUBU YAPILAR…………………………………………………………….           1.308,00

. Büyük kütüphaneler ve kültür yapıları

. Bakanlık binaları

. Yüksek öğrenim yurtları

. Arşiv binaları

. Radyoaktif korumalı depolar

. Büyük Adliye Sarayları

. Otel (3 yıldızlı) ve moteller

. Rehabilitasyon ve tedavi merkezleri

. İl tipi hükümet konakları ve büyükşehir belediye binaları

. İş merkezleri (Yapı yüksekliği 21,50 m ile 30,50 m arası -30,50 m dâhil yapılar)

. Konutlar (Yapı yüksekliği 30,50 m ile 51,50 m arası -51,50 m dâhil yapılar)

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

V. SINIF YAPILAR

A GRUBU YAPILAR……………………………………………………………            1.642,00

. Televizyon, Radyo İstasyonları, binaları

. Orduevleri

. Büyükelçilik yapıları, vali konakları ve brüt alanı 600 m2 üzerindeki özel konutlar

. Borsa binaları

. Üniversite kampüsleri

. İş merkezleri (Yapı yüksekliği 30,50 m aşan yapılar)

. Yapı yüksekliği 51,50 metreyi aşan yapılar

. Alışveriş kompleksleri (İçerisinde sinema, tiyatro, sergi salonu, kafe, restoran, market, v.b. bulunan)

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

 

B GRUBU YAPILAR……………………………………………………………………………………         2.033,00

. Kongre merkezleri

. Olimpik spor tesisleri – hipodromlar

. Bilimsel araştırma merkezleri, AR-GE binaları

. Hastaneler

. Havalimanları

. İbadethaneler  (1500 kişinin üzerinde)

. Oteller (4 yıldızlı)

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

 

C GRUBU YAPILAR……………………………………………………………            2.331,00

. Oteller ve tatil köyleri (5 yıldızlı)

. Müze ve kütüphane kompleksleri

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

 

D GRUBU YAPILAR……………………………………………………………            2.746,00

. Opera, tiyatro ve bale yapıları, konser salonları ve kompleksleri

. Tarihi eser niteliğinde olup restore edilerek veya yıkılarak aslına uygun olarak yapılan yapılar

. Bu gruptakilere benzer yapılar.

 

Yapının mimarlık hizmetlerine esas olan sınıfının belirlenmesine ilişkin açıklamalar

MADDE 2 – (1) Benzer yapılar, ilgili gruptaki yapılara kıyasen uygulayıcı kurum ve kuruluşlarca Mimarlık ve Mühendislik Hizmetleri Şartnamesinin ilgili hükümlerinden yararlanılarak belirlenecektir.

(2) Tebliğin revizyonu çalışmalarında sınıfı veya grubu değiştirilen veya tebliğden çıkarılan yapılar için 2018 yılından önceki tebliğlere göre yapı sınıfı ve grubu belirlenmiş mimarlık ve mühendislik hizmetlerinde; belirlendiği yılın tebliğindeki yapı sınıfı ve grubu değiştirilmeksizin 2018 yılı tebliğinde karşılığı olan tutar esas alınmak suretiyle hesap yapılacaktır.

(3) Tebliğdeki sınıf ve gruplar yapım aşamasında belirlenirken tereddüte düşülmesi halinde, o yapının yapı yaklaşık maliyeti; yapının projesine göre hazırlanacak metrajlara Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Birim Fiyatlarının uygulanması suretiyle hesaplanacaktır.

 

Yürürlük

MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ 1/1/2018 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

 

Yürütme

MADDE 4 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.

 

YAPI, TESİS VE ONARIM İŞLERİ İHALELERİNDE KULLANILAN

MÜTEAHHİTLİK KARNELERİ VE İŞ BİTİRME BELGELERİNİN 2018 YILINA

AİT DEĞERLENDİRME KATSAYILARI HAKKINDA TEBLİĞ

Müteahhitlik karneleri

MADDE 1 – (1) 28/3/1981 tarihli ve 17293 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yapı, Tesis ve Onarım İşleri İhalelerine Katılma Yönetmeliği uyarınca, ihalelere iştirak edecek olan müteahhitlerin, ellerinde bulunan ve geçerliliği sona ermemiş müteahhitlik karneleri, ilgili kuruluşlarca, aşağıda belirtildiği şekilde ve grubu aynı kalmak şartıyla aktarılarak kabul edilecektir.

 

Değerlendirme katsayıları

MADDE 2 – (1) 1/1/2018 tarihinden itibaren, Müteahhitlik Karneleri ve İş Bitirme Belgeleri için geçerli katsayılar aşağıda belirtilmiştir.

a) Tespit olunan bu katsayılar 1/1/2019 tarihine kadar uygulanacaktır.

b) 1/3/1981-28/2/1982 arasındaki tarihleri taşıyan (bu tarihler dâhil) ve geçerliliğini muhafaza eden müteahhitlik karneleri miktarı, grubu aynı kalmak şartıyla; 38.882,808 ile çarpılacaktır.

c) 1/3/1982-31/12/1982 arasındaki tarihleri taşıyan (bu tarihler dâhil) müteahhitlik karneleri miktarı, grubu aynı kalmak şartıyla; 32.330,335 ile çarpılacaktır.

ç) Kuruluşlarca iş bitirme belgelerinin ve müteahhitlik karnelerinin değerlendirilebilmesi için 1/1/2018tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aşağıda tespit olunan katsayılar uygulanacaktır.

Yürürlük

MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, 1/1/2018 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

 

Yürütme

MADDE 4 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.”  Yayımlanmıştır.

 

 

Yazıldı Güncel Mevzuat

Genel Aydınlatma Yönetmeliği Değişikliği Yayımlandı..

Nis20
2018
Yorum Yazın Tarafından Yazıldı admin

        

20 Nisan 2018 CUMA günlü ve 30397 sayılı Resmî Gazetede ; “GENEL AYDINLATMA YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK” yayımlandı.

MADDE 1 – 27/7/2013 tarihli ve 28720 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan Genel Aydınlatma Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (h), (p) ve (ş) bentleri yürürlükten kaldırılmış, aynı fıkranın (ı) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, aynı fıkraya aşağıdaki (z), (aa) ve (bb) bentleri eklenmiştir.

“ı) Genel aydınlatma: Otoyollar ve özelleştirilmiş erişme kontrollü karayolları hariç, kamunun genel kullanımına yönelik bulvar, cadde, sokak, çıkmaz sokak, yürüyüş yolu, alt-üst geçit, yaya alt-üst geçidi, köprü, meydan ve yaya geçidi gibi yerler ve mevcut genel aydınlatma tesisi güzergâhında yer alan yerlerin kullanılmasına hizmet eden ve bunların devamı niteliğindeki yerler ile halkın ücretsiz kullanımına açık ve kamuya ait park, bahçe, tarihî ve ören yerlerinin aydınlatılması ile trafik sinyalizasyonunu,”

“z) Süs aydınlatma: Genel aydınlatma hat veya tesislerinden beslenen ancak genel aydınlatma kapsamında bulunmayan ve genel aydınlatma amacından çok süs amaçlı yapılan ışıklı reklam, logo veya ilan panosu gibi her türlü aydınlatmalar,

aa) Yaya alt geçidi: Yayaların karayolu veya demiryolunu alttan geçmesini sağlayan yapıyı,

bb) Yaya üst geçidi: Yayaların karayolu veya demiryolunu üstten geçmesini sağlayan yapıyı”

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesinin birinci, ikinci ve dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, aynı maddeye aşağıdaki onuncu fıkra eklenmiştir.

“(1) Dağıtım şirketi; dağıtım bölgesindeki yerleşim yerlerinde bulunan, otoyollar ve özelleştirilmiş erişme kontrollü karayolları hariç, kamunun genel kullanımına yönelik bulvar, cadde, sokak, köprü, meydan, kavşak, yürüyüş yolu ve yaya geçidi aydınlatmasından ve bunlara ait gerekli aydınlatma ve ölçüm sistemlerinin tesis edilmesi ve işletilmesinden sorumludur. Bu sorumluluk, imar planlarında bulvar, cadde veya çıkmaz sokaklar dâhil, sokak olarak belirlenen meskûn yerlerin tamamını kapsar.

(2) Otoyollar ve özelleştirilmiş erişme kontrollü karayolları hariç, kamunun genel kullanımına yönelik bulvar, cadde, sokak, çıkmaz sokak, alt-üst geçit, yaya alt-üst geçidi, köprü, meydan, kavşak, yürüyüş yolu ve yaya geçidi gibi yerler ile halkın ücretsiz kullanımına açık ve ticari faaliyette bulunulmayan kamuya ait park, bahçe, tarihî ve ören yerleri gibi halka açık yerlerin aydınlatmaları ile trafik sinyalizasyonu genel aydınlatma kapsamında değerlendirilir ve enerji giderleri genel aydınlatma kapsamında ödenir. Ticari, reklam, ilan ve benzeri amaçlı panoların aydınlatmaları ile süs aydınlatmalar için harcanan enerji genel aydınlatma kapsamında değerlendirilmez.”

“(4) Halkın ücretsiz kullanımına açık ve kamuya ait park, bahçe, yürüyüş yolu, tarihî ve ören yerlerinin aydınlatılması ile alt-üst geçit, yaya alt-üst geçidi ve trafik sinyalizasyonu için gerekli sistemlerin tesisi ve işletilmesi ilgili kamu kurum ve kuruluşlarına aittir. İlgili kurum ve kuruluşlar tesis edip bakım-onarımını yaptıkları bu tür tesislerin işletme yükümlülüğünü dağıtım şirketine devredebilirler.”

“(10) Mevcut genel aydınlatma tesisi güzergâhında yer alan kamunun genel kullanımına yönelik yerlerin kullanılmasına hizmet eden ve bunların devamı niteliğindeki yerler genel aydınlatma kapsamında değerlendirilir.”

MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrası ve beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(3) Bu madde kapsamında yapılacak aydınlatmalarda ışık kirliliğine yol açılmaması ve azami enerji tasarrufu sağlanması için bu tesislerin işletilmesinden sorumlu ilgili kuruluşlar tarafından gerekli önlemler alınır.”

“(5) Genel aydınlatmaya ilişkin proje onay ve kabul işlemleri, Bakanlık veya Bakanlığın yetki verdiği kurum ve kuruluşlarca yapılır.”

MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci ve üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddenin dördüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.

“(1) Genel aydınlatma tesislerinin tasarımı ve projelendirilmesi, yapım ve montajı, test ve kontrolü, kabulü, işletmeye alınması ve işletilmesi, bakım ve onarımı, tesislerde asgari emniyetin sağlanması ve kullanılacak malzemeler ile ilgili olarak TEDAŞ şartname, tip proje, usul ve esas ve bunun gibi düzenlemelerine uyulması gereklidir. TEDAŞ’ın düzenlemesinin bulunmaması durumunda;

a) Türk Standartları ya da TSE tarafından kabul gören DIN ve benzeri milli standartlar, EN ve benzeri bölgesel standartlar, IEC ile ISO ve benzeri uluslararası standartlar,

b) IEEE ve benzeri uluslararası kabul gören uygulama kodları ve teknik dokümanlar esas alınır.”

“(3) Genel aydınlatma tesislerinde hiçbir şekilde, standart dışı malzeme ve ekipman kullanılamaz. Türk Standardı ve TEDAŞ düzenlemesi bulunmayan konularda, ülkemizin şartları ve ilgili uluslararası veya diğer ülkelerin standartları esas alınarak TSE tarafından kabul edilen teknik özelliklere uygunluğunu belirten Kritere Uygunluk Belgesi (TSEK Markası) ya da ürün belgesine sahip olma şartı aranır.”

MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“e) Direk dikilmesi uygun olmayan bulvar, cadde, yürüyüş yolu, sokak, çıkmaz sokak, kavşak, alt-üst geçit, köprü, meydan ve yaya geçidi gibi yerlerde aydınlatma şeklini belirlemeye yetkilidir.”

MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 13 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 13 – (1) TEDAŞ tarafından; “dağıtım şirketlerince gönderilen faturalardaki tüketim miktarı ve bedellerinin gerçek durumu gösterip göstermediğine, aydınlatılan bölgenin 6446 sayılı Kanunda belirtilen genel aydınlatma bölgelerine dâhil olup olmadığına ilişkin dağıtım şirketleri nezdinde gerekli inceleme ve denetimler yapılır.

(2) İnceleme ve denetimler, 2/12/2017 tarihli ve 30258 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Dağıtım Şirketleri Denetim Yönetmeliği, bu Yönetmelik ile 2/8/2013 tarihli ve 28726 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan Genel Aydınlatma Tebliği kapsamında gerçekleştirilir.”

MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 14 üncü maddesinin ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(2) İnceleme ve denetimler sırasında bir dağıtım bölgesindeki genel aydınlatma kapsamındaki tüm sayaçlar denetlenebilir.

(3) Bir günlük yanma periyodunda ölçülüp tutanak altına alınan tüketim miktarları, dağıtım şirketinin değişik illerinden alınan yük profili bilgileri ile hesaplanan çalışma saatine bölünerek ilgili abone için güç değeri bulunur. Fatura dönemindeki genel aydınlatmanın ilgili aya ait toplam devrede bulunma saati, EPDK veya EPİAŞ tarafından onaylanan “Aydınlatma Profilleri”nde belirtilen günlük çalışma saatleri kullanılarak hesaplanır. Yaya ve araçların geçişi için 24 saat kullanılan alt geçitlerde devrede kalma süresi günlük 24 saat olarak alınır. Bulunan günlük çalışma süresi ile %4 tolerans ilave edilen güç değerleri kullanılarak ilgili abonelere ilişkin fatura dönemlerindeki “toplam mümkün olabilecek en yüksek tüketim miktarları” hesaplanır.

(4) OSOS tesis edilmiş sistemlerde, OSOS’tan alınan tüketimlerden hesaplanan güç bilgisi kullanılır. Geçmişe yönelik yapılacak inceleme ve denetimlerde de OSOS verileri kullanılır. Şirketin yük profili verilerinden geçmiş dönem fiili çalışma saatleri tespit edilemiyor ise şirketin EPDK veya EPİAŞ tarafından onaylanan ‘Aydınlatma Profillerinde’ günlük çalışma saatleri dikkate alınarak tüketim hesaplanır. OSOS tesis edilmiş sistemlerde ölçümüne ilişkin tereddüt duyulan sayaçlarla ilgili olarak TEDAŞ tarafından; anlık ve/veya çevrimiçi izlenebilen sayaçlarda OSOS verisi,  anlık ve/veya çevrimiçi izlenemeyen sayaçlarda ise üçüncü fıkrada belirtilen metoda göre hesaplanan güç bilgisi kullanılır.

(5) İlgili abonelere ait hesaplanan en yüksek tüketim miktarları, inceleme ve denetime konu yıla ait talep edilen toplam tüketim miktarı ile karşılaştırılır. Talep edilen toplam tüketim miktarının en yüksek tüketim miktarlarından yüksek olması durumunda, en yüksek tüketim miktarlarını aşan kısmı “Bakanlıkça geri tahsil edilecek bedeller” listesine eklenir. En yüksek tüketim miktarlarından düşük olması durumunda ise fatura değeri esas alınır.”

MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 15 inci maddesinin ikinci fıkrasına “tahakkuk ettirilir.” ibaresinden sonra gelmek üzere “Bu tahakkuklar geriye dönük olarak 12 (on iki) ayı geçemez. Son 12 (on iki) ay içerisinde yapılmış olan tespitler dikkate alınır.” ibaresi eklenmiş, aynı maddenin üçüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin birinci fıkrasındaki “dekoratif aydınlatma” ibaresi, “süs aydınlatması” olarak değiştirilmiştir.

MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin 18 inci maddesine aşağıdaki dördüncü fıkra eklenmiştir.

“(4) Genel aydınlatma sayaçlarına ilişkin olarak TEDAŞ tarafından anlık ve/veya çevrimiçi izlenemeyen sayaçların tüketim giderlerinin ödemesi yapılmaz.”

MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin 20 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 20 – (1) Genel aydınlatma tesislerine ilişkin olarak otomatik sayaç okuma sistemi (OSOS), dağıtım şirketlerince tesis edilir ve işletilir. Kullanılacak sayaçlar, yük profili alma özelliğine sahip ve OSOS uyumlu aktif-reaktif (kombi) olmalıdır. Bu işlemler ile genel aydınlatma sayaçlarının tamamının uzaktan okuma kapsamına alınması, dağıtım şirketlerince gerçekleştirilir.

(2) OSOS kapsamında tesis edilecek sayaçlara TEDAŞ’a uzaktan erişim yetkisi verilir. Bu kapsamda dağıtım şirketleri, sayaç üzerinden alınan verilerin (yük profili, tüketim değerleri, kesinti bilgileri, sayaç bilgileri ve benzeri) anlık ve/veya çevrimiçi olarak izlenmesinden sorumludur.”

MADDE 12 – Aynı Yönetmeliğin 21 inci maddesinin birinci fıkrasındaki “SEYT” ibaresi çıkarılmış, “abone adresi, sayaç numarası, hesaplanmış”  ibaresinden sonra gelmek üzere “güç” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğin 22 nci maddesinin birinci fıkrasına “bulvar, cadde, sokak” ibaresinden sonra gelmek üzere “çıkmaz sokak, yürüyüş yolu” ibaresi ile “alt-üst geçit” ibaresinden sonra gelmek üzere “yaya alt-üst geçidi,” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 14 – Aynı Yönetmeliğin 23 üncü maddesinin birinci fıkrasındaki “öncelikle” ibaresi çıkarılmış, “ulaşan ihbar, şikâyet ve öneriler”  ibaresinden sonra gelmek üzere “bu Yönetmelikte belirlenen süreler dikkate alınarak” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 15 – Aynı Yönetmeliğin 24 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 24 – (1) Genel aydınlatma kapsamındaki tesislere ilişkin uyuşmazlıklar,  aydınlatma komisyonunca çözüme kavuşturulur. Çözüme ulaşılamayan durumlarda, nihai kararı Bakanlık verir.”

MADDE 16 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki “Çalışmayan Armatürler”  başlıklı 25 inci madde eklenmiştir.

“Çalışmayan Armatürler

MADDE 25 – (1) TEDAŞ, şirketler bünyesinde yanmayan armatürlerin kontrolü amaçlı denetimler yapar. Denetimlerde tespit edilen yanmayan, yerinde olmayan armatür ve/veya önceden mevcut olan direklere ilişkin eksiklikler, TEDAŞ tarafından belirlenerek söz konusu eksikliklerin giderilmesi için ilgili dağıtım şirketine bildirilir.

(2) Yanmayan, yerinde olmayan armatür ve/veya önceden mevcut olan direklere ilişkin eksiklikler; TEDAŞ tarafından veya fotoğraflı olan ihbar ve şikâyetler yoluyla tespit edilir. Tespit edilen bu eksiklikler ilgili şirketlere elektronik, mail, yazı ve bunun gibi yollarla bildirilir.

(3) İmar alanı içinde; yeraltı kablo tamiratı, direk montajı, komple pano değişimi gerektiren arızalar 72 saat içinde, diğer tüm arızalar 24 saat içerisinde giderilmelidir. Bu süreler imar alanı dışı için iki katı olarak uygulanır.

(4) Tespit edilen eksikliklerin, süresi içerisinde giderilmediği TEDAŞ tarafından veya fotoğraflı olarak tespit edilir. Yapılan bu tespitler, TEDAŞ tarafından Bakanlığa rapor edilir.

(5) Gerek görülmesi halinde bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar TEDAŞ tarafından belirlenir.

(6) Üçüncü fıkra kapsamında belirtilen süreler içerisinde ilgili dağıtım şirketleri tarafından eksikliklerin giderilememesi durumunda 6446 sayılı Kanunun 16 ncı maddesinin sekizinci fıkrası hükümleri uygulanır.”

MADDE 17 – Aynı Yönetmeliğin geçici 1 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(1)  Belediyeler, il özel idareleri, Karayolları, küçük sanayi siteleri, konut kooperatifleri, site yönetimleri, dağıtım lisansı olmayan OSB’ler ve Toplu Konut İdaresi tarafından genel aydınlatma kapsamında tesis edilen ve işletmeye alınan aydınlatma tesisleri; proje, onay ve kabul şartı aranmaksızın mevcut durumun tespiti yapılarak taraflar arasında imzalanacak bir protokolle, mülkiyeti TEDAŞ’a ait olmak üzere, 31/12/2018 tarihine kadar ilgili dağıtım şirketine iz bedelle devredilir. Başvurulması halinde dağıtım şirketi tarafından başvuru tarihinden itibaren 30 uncu gün itibariyle devir alınmış sayılır.”

MADDE 18 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

“OSOS kapsamına alınacak sayaçlar

GEÇİCİ MADDE 7 – (1) TEDAŞ tarafından iletişim altyapısı bakımından yapılacak değerlendirmeler sonucunda OSOS kapsamına uygun olmadığı tespit edilen sayaçlar haricinde, genel aydınlatma sayaçlarının tamamının OSOS kapsamına alınması işlemi 31/12/2018 tarihine kadar tamamlanır. OSOS kapsamına uygun olduğu halde bu kapsama alınmayan sayaçların tüketim değerlerine ilişkin olarak bir ödeme yapılmaz ve söz konusu sayaçların tüketim değerlerinin TEDAŞ tarafından gerçek zamanlı izlenmesine ilişkin altyapı ilgili dağıtım şirketleri tarafından oluşturulur. Bu Yönetmeliğin 18 inci maddesinin dördüncü fıkrası 1/1/2019 tarihi itibariyle uygulanır.”

MADDE 19 – Aynı Yönetmeliğin eki Ek-1’deki “dekoratif” ibareleri çıkarılmış “süs” olarak değiştirilmiştir.

MADDE 20 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 21 – Bu Yönetmelik hükümlerini Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı yürütür.

Yazıldı Güncel Mevzuat

375 sayılı KHK ‘ye İlişkin Çalışma Bakanlığı’nın Duyurusu..

Nis18
2018
Yorum Yazın Tarafından Yazıldı admin
 T.C.ÇALIŞMA VE SOSYAL GÜVENLİK BAKANLIĞI                                         Çalışma Genel Müdürlüğü

                                                                                                           5/4/2018

DUYURU

TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİNDEN KAYNAKLANAN FİYAT FARKININ ÖDENMESİNE DAİR YÖNETMELİK UYARINCA BELİRLENEN ÜCRET ZAM ORANLARI

Personel Çalıştırılmasına Dayalı Hizmet Alımlarında Toplu İş Sözleşmesinden Kaynaklanan Fiyat Farkının Ödenmesine Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına İlişkin Yönetmelik, 30.03.2018 tarihli ve 30376 sayılı Resmi Gazete’ de yayımlanmıştır.

Yönetmeliğin 1. maddesi uyarınca, 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin geçici 23 üncü maddesinin onbeşinci fıkrası gereğince süresi uzatılan ihale sözleşmelerinden (aynı kapsamda başka bir yükleniciden doğrudan temin yoluyla karşılananlar dahil olmak üzere), 4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanununun 8. maddesinin üçüncü fıkrası çerçevesinde yapılmış ve süresi söz konusu geçici 23. maddenin birinci fıkrasında öngörülen geçiş işleminden önce ihale sözleşmesi ile birlikte sona eren toplu iş sözleşmeleri, kamu kurum ve kuruluşları itibarıyla geçiş işleminin yapıldığı tarihe kadar uzatılmıştır.

Ayrıca uzatılan döneme ilişkin ücret zammının bu süreler için Yüksek Hakem Kurulunca bağıtlanan toplu iş sözleşmelerindeki oranların esas alınarak belirleneceği ve bu oranların Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca ilan edileceği hüküm altına alınmıştır. Yüksek Hakem Kurulunca bu süreler için;

Süresi 3 aya kadar uzayan ihaleler için işçilerin günlük çıplak ücretlere %3 zam,

Süresi 2 aya kadar uzayan ihaleler için işçilerin günlük çıplak ücretlere %2 zam,

Uygulanması karar altına alınmıştır.

Tüm ilgililere duyurulur.

12/04/2018

DUYURU

375 SAYILI KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMENİN GEÇİCİ 24. MADDESİ UYARINCA İŞÇİ STATÜSÜNE GEÇİRİLEN İŞÇİLERİN ÜCRET İLE DİĞER MALİ VE SOSYAL HAKLARININ BELİRLENMESİNDE ESAS ALINACAK TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİ HÜKÜMLERİ

375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin geçici 24. maddesinin dördüncü fıkrasında; geçişten önce alt işveren işçilerini kapsayan, Yüksek Hakem Kurulu tarafından karara bağlanan ve süresi en son sona erecek toplu iş sözleşmesinin, anılan madde kapsamında yer alan şirketlerce işçi statüsüne geçirilen işçilerin ücreti ile diğer mali ve sosyal haklarının belirlenmesinde esas alınacağı düzenlemiştir.

Geçiş işlemleri tamamlanan işçilere şirketlerce uygulanmak üzere, Yüksek Hakem Kurulu tarafından karara bağlanan ve 30.06.2020 tarihine kadar uygulanacak olan toplu iş sözleşmesinin ücret, mali ve sosyal haklara ilişkin hükümleri aşağıda yer almaktadır.

*Ücret Zammı:

–           01.01.2018- 30.06.2018 tarihleri arası ücret zammı:

İşçilerin 01.01.2018 tarihinde almakta oldukları günlük çıplak ücretlerine aynı tarihten itibaren %4(yüzde dört) oranında zam yapılmıştır. Ancak bu dönemde verilmiş bir ücret zammı varsa %4(yüzde dört)’ten mahsup edilir.

–           01.07.2018-31.12.2018 tarihleri arası ücret zammı:

İşçilerin 30.06.2018 tarihinde almakta oldukları günlük çıplak ücretlerine 01.07.2018 tarihinden itibaren %4(yüzde dört) oranında zam yapılmıştır.

–           01.01.2019-30.06.2019 tarihleri arası ücret zammı:

İşçilerin 01.01.2019 tarihinde almakta oldukları günlük çıplak ücretlerine aynı tarihten itibaren %4(yüzde dört) oranında zam yapılmıştır.

–           01.07.2019-31.12.2019 tarihleri arası ücret zammı:

İşçilerin 30.06.2019 tarihinde almakta oldukları günlük çıplak ücretlerine 01.07.2019 tarihinden itibaren %4(yüzde dört) oranında zam yapılmıştır.

–           01.01.2020-30.06.2020 tarihleri arası ücret zammı:

İşçilerin 01.01.2020 tarihinde almakta oldukları günlük çıplak ücretlerine aynı tarihten itibaren %4(yüzde dört) oranında zam yapılmıştır.

*İkramiye:

İşçilere Ekim ve Nisan aylarında 5’er günlük olmak üzere yılda toplam 10 günlük (5×2=10) ücretleri tutarında ikramiye ödenir. Bu ödeme, işçinin çalıştığı sürenin bir yıldan az olması durumunda çalışma süresi ile orantılı olarak ödenir.

*Aylık Ücretle Birlikte Ödenen Sosyal Yardımlar:

A-ÇOCUK YARDIMI:

İşçilere, üç çocukla sınırlı olmak üzere her bir çocuk için her ay 25,00(yirmibeş)TL/Ay çocuk yardımı yapılır.

B-YEMEK YARDIMI:

İşçilere fiilen çalışılan günler için bir öğün yemek verilir. Yemek verilmediği takdirde karar tarihinden itibaren fiilen çalışılan günler için 5,00(beş)TL/Gün tutarında yemek bedeli ödenir.

C-TAŞIT YARDIMI:

Mevcut uygulamaya devam edilir.

D-YAKACAK YARDIMI: 

İşçilere her ay 30,00(otuz)TL./Ay yakacak yardımı yapılır.

E-SORUMLULUK PRİMİ:

1)DİREKSİYON PRİMİ:

Şoför, operatör ve yardımcılarına fiilen çalışılan günler için 2,00(iki)TL/Gün direksiyon primi verilir.

2)SİLAH TAZMİNATI:

Görevini ateşli silahlarla icra eden güvenlik görevlilerine, fiilen çalışılan günler için 2,00(iki)TL/Gün silah tazminatı verilir.

*Yıllık Ödenen Sosyal Yardımlar:

A-ÖĞRENİM YARDIMI:

İşveren, işçinin öğrenimdeki her çocuğu için belge ibraz etmek şartı ile yılda bir kez Eylül ayında ödenmek üzere;

İlkokul için 100,00(yüz)TL.

Ortaokullar için 110,00(yüzon)TL.

Lise ve dengi okullar için 120,00(yüzyirmi)TL.

Yüksekokullar ve üniversite için (okulun normal eğitim süresi artı bir yıl süreyle sınırlı olmak üzere) 140,00(yüzkırk)TL. tutarında öğrenim yardımı yapar.

B-BAYRAM YARDIMI:

İşçilere her yıl Ramazan ve Kurban Bayramlarından bir hafta önce 75,00(yetmişbeş)’er TL. bayram harçlığı verilir.

*Olaya Bağlı Sosyal Yardımlar Ve Diğer Sosyal Yardımlar:

A-EVLENME YARDIMI:

İşyerinde çalışan işçilerin evlenmeleri halinde 140,00(yüzkırk)TL evlenme yardımı yapılır.

B-DOĞUM YARDIMI:

Mevzuat hükümleri uygulanır.

C-HASTALIK YARDIMI:

1.Hastalık nedeni ile iş göremezliğe uğrayan işçilerin 3 (üç) gün ve daha fazla istirahatli olmaları hâlinde Sosyal Güvenlik Kurumunca ödeme yapılmayan günlere ait ücretlerin tamamı ve eksik ödeme yapılan günlere ait ücretlerin bakiyesi işverence ödenir.

İşçinin hastalık nedeniyle işe devam edemediği veya raporlu olduğu sürelere ait yılda 5 defayı geçmemek üzere SGK tarafından ödenmeyen ilk 2 günün ücreti işveren tarafından ödenir.

2.İşçinin, işyerinin bulunduğu mahal veya başka bir mahale sevk suretiyle viziteye çıkması hâlinde, işyerinden ayrı kalacağı zamanlarda; işçiye istirahat verilmeksizin ayakta tedavisine lüzum görüldüğü taktirde geçirdiği süreler için işçi ücretli izinli sayılır.

D-TABİİ AFET YARDIMI:

İşçilerin yangın, deprem, sel ve benzeri afetlerden zarar görmeleri halinde 1.000,00(bin)TL.’ye kadar tabii afet yardımı yapılır.

E-ÖLÜM YARDIMI:

İşçilerin iş kazası sonucu ölümleri halinde yasal mirasçılarına 1.200,00(binikiyüz)TL tutarında; normal ölümleri halinde ise 800,00(sekizyüz)TL tutarında ölüm yardımı yapılır. İşçinin eş, çocuklarının, anne ve babasının ölümleri halinde 300,00(üçyüz)TL tutarında ölüm yardım yapılır.

*Askerlik Yardımı:

Muvazzaf askerlik hizmeti nedeni ile ayrılan işçiye 300,00(üç yüz)TL askerlik yardımı yapılır.

*Hafta Ve Genel Tatillerde Çalışma ve Ücreti:

A- Normal çalışma yapılan yerlerde hafta tatili pazar günüdür. Vardiyalı çalışma yapılan yerlerde hafta tatili çalışmaya başlandığı 6. günü takip eden 7. gündür.

Hafta tatillerinde çalıştırılan işçilere takip eden hafta içinde bir gün izin verilir. Çalışılan bu hafta tatili günü için toplam iki yevmiye ödenir.

B- Kanunda belirtilen ulusal bayram ve genel tatil günlerinde yapılacak çalışmalar, önceden işçiye duyurulur. Ulusal bayram, genel tatil günlerinde çalıştırılan işçilere çalıştıkları her bir gün için toplam 3 (üç) yevmiye ödenir.

C- (A) ve (B) bentlerindeki ödemeler için haftalık çalışma süresi şartı aranmaz.

*          Gece Çalışması:

Saat 20.00-06.00 arasında yapılan çalışmalar gece çalışmalarıdır. Güvenlik görevlileri hariç bu saatlerde çalıştırılan işçilere ücretleri % 10 zamlı ödenir.

*          Fazla Çalışma Ücreti ve Ödenmesi:

Fazla çalışma ücreti normal ücretin %60 zamlısı olarak ödenir.

*          İzinler:

A-YILLIK ÜCRETLİ İZİNLER:

Yıllık ücretli izinler konusunda Kanun hükümleri uygulanır. Ancak, yıllık ücretli izin günleri aşağıdaki şekilde düzenlenmiştir.

Hizmet süresi;

1 yıldan 5 yıla kadar olanlara 16 gün,

5 yıldan fazla 15 yıldan az olanlara 22 gün,

15 yıl ve daha fazla olanlara 28 gün, yıllık izin verilir.

B- ÜCRETSİZ MAZERET İZNİ:

İşçinin talep etmesi ve mazeretinin makul görülmesi hâlinde işverence yılda 45 (kırkbeş) güne kadar ücretsiz mazeret izni verilebilir.

C- ÜCRETLİ SOSYAL İZİNLER:

İşçiye

Eşinin doğum yapması hâlinde                                 5 gün

Evlenmesi hâlinde                                                    5 gün

Eş ve çocuğunun ölümünde                                      6 gün

Ana, baba veya kardeşinin ölümünde                       5 gün

Kayınpeder veya kayınvalidesinin ölümünde           2 gün

Tabii afetten zarar görmesi hâlinde                           10 güne kadar

ücretli sosyal izin verilir.

*Bildirim Önelleri:

Bildirim önelleri konusunda 4857 sayılı Kanun hükümleri uygulanır. Ancak, bildirim önelleri aşağıdaki şekilde düzenlenmiştir.

İşçinin hizmet süresi

6 aydan az sürmüşse                          3 hafta sonunda

6 ay-1,5 yıl arası sürmüşse                 5 hafta sonunda

1.5 yıl-3 yıl arası sürmüşse                 7 hafta sonunda

3 yıldan fazla sürmüşse                      9 hafta sonunda, feshedilmiş sayılır.

*Kıdem Tazminatı, Hesaplanması ve Ödenmesi:

İş sözleşmesi İş Kanununda belirtilen hallerde sona eren işçiye, kıdem tazminatı ödenmesi konusunda aşağıda belirtilen süreler dışında kanun hükümleri uygulanır.

Her tam hizmet yılı için 35 (otuzbeş) gün, işçinin işverenin işini yaparken iş kazası veya meslek hastalığı sonucu ölümü halinde ise 40 (kırk) günlük ücreti tutarında kıdem tazminatı ödenir.

Yazıldı Duyurular, Güncel Mevzuat

Milli Emlak Genel Tebliği(Hazine Taşınmazlarının Devri)

Nis17
2018
Yorum Yazın Tarafından Yazıldı admin

          

Hazine taşınmazlarının ekonomik, etkili ve verimli kullanılmasını sağlamak amacıyla kamu idarelerince yapılacak tahsis taleplerinde uyulması gereken hususlar ile bu taleplerin değerlendirilmesine ilişkin usul ve esasları belirleyen “MİLLİ EMLAK GENEL TEBLİĞİ  (SIRA NO: 384)” 17 Nisan 2018 SALI günlü ve 30394 sayılı Resmî Gazetede yayımlandı.

 

MİLLİ EMLAK GENEL TEBLİĞİ  (SIRA NO: 384)

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç ve Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç ve kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, kamu kaynağı olan Hazine taşınmazlarının ekonomik, etkili ve verimli kullanılmasını sağlamak amacıyla kamu idarelerince yapılacak tahsis taleplerinde uyulması gereken hususlar ile bu taleplerin değerlendirilmesine ilişkin usul ve esasları belirlemektir.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanununun 47 ve 48 inci maddeleri, 13/12/1983 tarihli ve 178 sayılı Maliye Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 13 üncü maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ile 10/10/2006 tarihli ve 26315 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan Kamu İdarelerine Ait Taşınmazların Tahsis ve Devri Hakkında Yönetmeliğe dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 3 – (1) Bu Tebliğde geçen;

a) Avan proje: Asıl projeden önce, yapılacak projeye esas olmak üzere hazırlanan taslak projeyi,

b) Bakanlık: Maliye Bakanlığını,

c) Hazine taşınmazı: Hazinenin özel mülkiyetindeki taşınmazlar ile Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerleri,

ç) Kamu idaresi: 5018 sayılı Kanuna ekli (I), (II), (III) ve (IV) sayılı cetvellerde belirtilen idareler ile belediyeleri, belediyelere bağlı ve belediyelerin kurdukları ve üye oldukları birlik ve idareleri; il özel idarelerini, il özel idarelerine bağlı ve il özel idarelerinin kurdukları ve üye oldukları birlik ve idareleri ve köy tüzel kişiliklerini,

d) Kesin tahsis: Hazine taşınmazlarının Bakanlıkça hizmetin devamı süresince kamu idarelerinin bedelsiz olarak kullanımına bırakılmasını,

e) Ön tahsis: Üzerinde tesis yapılması plânlanan Hazine taşınmazlarının kesin tahsisi yapılmadan önce, talepte bulunan kamu idarelerine tahsis amacına yönelik olarak yatırım projesinin hazırlanması, yatırım programına alınması ve tesis/bina inşaatına başlanması amacıyla iki yıla kadar yapılan tahsis işlemini, ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Tahsis talepleri ve değerlendirme

 Tahsis talepler

MADDE 4 – (1) Kamu idareleri tarafından Hazine taşınmazlarına ilişkin tahsis taleplerinde aşağıda belirtilen hususlara uyulması zorunludur.

a) Talep edilen Hazine taşınmazının ihtiyacı karşılayacak en ekonomik ve en uygun taşınmaz olması gerekir.

b) İhtiyacı karşılayacak taşınmazlara sahip olan kamu idaresi öncelikle bu taşınmazları değerlendirmelidir.

c) Daha önce tahsis edilen Hazine taşınmazlarından boş veya atıl olan ve tahsis amacına yönelik olarak kullanılması mümkün olan alanlar kullanılmalıdır.

ç) Zorunlu haller hariç imar planında konut, ticaret ve sanayi alanı olarak ayrılan Hazine taşınmazları için tahsis talebinde bulunulmamalıdır.

d) Tahsis taleplerinde kamu idarelerinin merkez birimlerinin uygun görüşleri bulunmalıdır.

e) Şehir merkezlerinde yürütülmesi gerekli olmayan kamu hizmetleri için şehrin gelişme alanlarında bulunan Hazine taşınmazları talep edilmelidir.

f) Yapılacak yatırımın projesi için minimum düzeyde Hazine taşınmazı talep edilmelidir.

g) Kısmen tahsis talep edilen Hazine taşınmazının kalan kısmının atıl kalmasına sebebiyet verilmemelidir.

ğ) Yapılacak yapı ve tesislerin işletme giderlerini asgari seviyeye indirecek şekilde talepte bulunulmalıdır.

h) Tahsis taleplerine, yapılacak yatırıma ilişkin ihtiyaç duyulacak kapalı ve açık alanların yüzölçümü, kullanım ve yerleşim şeklini içerecek şekilde hazırlanacak avan proje eklenmelidir.

ı) İdare binası yapımı dışındaki tahsis taleplerinde (eğitim, sağlık, spor vb. amaçlı bina ve tesis yapımı) bu Tebliğin Ek-1’inde yer alan Formun “1- Tahsis Taleplerine İlişkin Bilgiler” kısmının doldurulması zorunludur.

İdare binası yapımına ilişkin tahsis talepleri

MADDE 5 – (1) Kamu idareleri tarafından idare binası yapılması amacıyla Hazine taşınmazlarına ilişkin tahsis taleplerinde 4 üncü maddede belirtilenlerin yanı sıra aşağıda belirtilen hususlara da uyulması zorunludur.

a) Mevcut idare binasının boş veya atıl olan kısımları öncelikle kullanılmalıdır.

b) Mevcut idare binasının bulunduğu taşınmazın boş veya atıl olan ve kullanılması mümkün olan kısımları öncelikle değerlendirilmelidir.

c) Mevcut ve gelecek yıllardaki (on yıl) ihtiyaçlar (personel sayıları, kapalı/açık alan vb.) dikkate alınmak suretiyle tahsis talebinde bulunulmalıdır.

ç) İdare binaları yapımı amaçlı tahsis taleplerinde bu Tebliğin Ek-1’inde yer alan Formun tamamının doldurulması zorunludur.

Değerlendirme

MADDE 6 – (1) Tahsis talepleri, taşınmazın alternatif değerlendirme yöntemleriyle ekonomiye kazandırılma imkânları da dikkate alınmak suretiyle aşağıda belirtilen hususlar da göz önünde bulundurularak değerlendirilir.

a) Tahsis taleplerinin 4 üncü ve 5 inci maddelerde belirtilen hususlara uygun olup olmadığı defterdarlıklarca incelenmek suretiyle değerlendirilir. Bu maddelerde belirtilen hususlara uygun olmayan tahsis talepleri, Bakanlığa iletilmeksizin defterdarlıklarca reddedilir.

b) Mevcut idare binası kiralık olan kamu idarelerinin idare binası yapımına ilişkin tahsis talepleri öncelikli olarak değerlendirilir.

c) Kamu yatırımının mahal itibarıyla başka yerde yapılmasının mümkün olmaması ve zorunluluk durumları hariç olmak üzere, yapılacak kamu yatırımının maliyetinin Hazine taşınmazının değerinden düşük olmamalıdır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

 Hüküm bulunmayan haller

MADDE 7 – (1) Bu Tebliğde hüküm bulunmayan hallerde, 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile Kamu İdarelerine Ait Taşınmazların Tahsis ve Devri Hakkında Yönetmelik hükümleri uygulanır.

Yürürlük

MADDE 8 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 9 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.

Yazıldı Güncel Mevzuat

Memurlar İçin Emeklilik Rehberi

Nis11
2018
Yorum Yazın Tarafından Yazıldı admin

MEMURLAR İÇİN EMEKLİLİK REHBERİ

 Sosyal güvenlikte yapılan reformlarla memurların, yani 4/C statüsünde çalışanların emeklilik süreleri işe giriş tarihlerine göre değişiyor. Özellikle 2008’den sonra işe giren memurların emeklilik şartları zorlaşıyor çünkü, 2036’dan sonra emeklilik yaşı kademeli artıyor. Emeklilik yaş ve süreleri, kadın memurlar ile erkekler memurlara göre de değişiyor.

Eski adıyla Emekli Sandığı üyeleri, yeni adıyla da 4/C statüsünde olanlar, yani memurların emeklilik şartları hem diğer çalışanlara göre farklıdır hem de erkek memurlar ile kadın memurların da emeklilik şartları faklıdır. Memurların emekliliğe hak kazanmasında iki önemli husus var.

Bunlardan ilki; belirli süre sigortalı olmak, bu süre içinde de ²sosyal güvenlik primlerini eksiksiz ödemek ve ³yaş. Emeklilik süresi ise kadınlarda ve erkeklerde değişiyor. Ayrıca emeklilik yaşı da kadın ve erkek memurlarda farklı uygulanıyor. Bu üç şarttan biri bile eksik olursa, emekliliğe hak kazanılamıyor.

İŞE GİRİŞ TARİHİ

 İkinci husus ise, işe giriş tarihi. İşe giriş tarihi emeklilik için önemli, çünkü yapılan düzenlemeler ve reformlar ile memurların işe giriş tarihlerine göre emeklilik için gerekli şartları da değişti. Burada da üç önemli tarih var. Şöyle ki;

– 8 Eylül 1999 öncesi işe giren memurlar için emeklilik süresi ve yaşı farklı.

-8 Eylül 1999 ila 30 Nisan 2008 tarihleri arasında işe başlayanlarınki farklı.

-1 Mayıs 2008 ve sonrasında işe girenlerin ise emeklilik şartları farklı.

ERKEK MEMURLARIN EMEKLİLİK İÇİN YERİNE GETİRMELERİ GEREKEN ŞARTLAR

 8 Eylül 1999 tarihi itibariyle 23 yıldan fazla prim ödeyen memurlar yaş şartı olmadan ve halen de çalışmaya devam ediyorlarsa istedikleri zaman emekli olabilir ve emekli aylığına hak kazanırlar. Bu şartları yerine getirmeyenler ise aşağıdaki ödenmesi gereken prim süresi ve tamamlanması gereken yaşa göre emekli olacaklardır.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, erkek memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 2 yıl ve 2 yıldan azsa, prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 44.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 2 yıldan fazla ve 3 yıl 6 ay ve daha az ise, prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 45.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 3 yıl 6 aydan fazla ve 5 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 46.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 5 yıldan fazla ve 6 yıl 6 ay ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 47,

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 6 yıl 6 aydan fazla ve 8 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 48.

-23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 8 yıldan fazla ve 9 yıl 6 ay ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 49.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 9 yıl 6 aydan fazla ve 11 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 50.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 11 yıldan fazla ve 12 yıl 6 ay ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 51.

-23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 12 yıl 6 aydan fazla ve 14 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 52.

-23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 14 yıldan fazla ve 15 yıl 6 ay ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 53.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 15 yıl 6 aydan fazla ve 17 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 54.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 17 yıldan fazla ve 18 yıl 6 ay ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 55.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 18 yıl 6 aydan fazla ve 20 yıl 6 ay ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 56.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 20 yıldan fazla ve 21 yıl 6 ay ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 57.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 21 yıl 6 aydan fazla ve 22 yıl arasındaysa prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 58.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 25 yılını tamamlamasına kalan süre 23 yıldan fazla ise prim ödemeleri gereken süre 25 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 60.

KADIN MEMURLARIN EMEKLİLİK İÇİN YERİNE GETİRMELERİ GEREKEN ŞARTLAR

8 Eylül 1999 tarihi itibariyle 20 yıl prim ödeyen kadın memurlar, yaş şartı olmadan ve halen de çalışmaya devam ediyorlarsa istedikleri zaman emekli olabilir ve emekli aylığına hak kazanırlar. Bu şartları yerine getirmeyenler ise aşağıdaki ödenmesi gereken prim süresi ve tamamlanması gereken yaşa göre emekli olacaklardır. Bu şartları yerine getirmeyenler ise 23 Mayıs 2002 tarihi itibariyle 20 tam yıl (7200 gün) prim ödemiş olanlar belirli bir yaşı tamamlayarak emekliliğe hak kazanacaklar.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, kadın memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 2 yıl ve 2 yıldan azsa, prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 40.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 2 yıldan fazla ve 3 yıl ve daha azsa, prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 41.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 3 yıldan fazla ve 4 yıl ve daha azsa prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 42.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 4 yıldan fazla ve 5 yıl ve daha azsa prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 43.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 5 yıldan fazla ve 6 yıl ve daha azsa prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 44.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 6 yıldan fazla ve 7 yıl ve daha azsa prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 45.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 7 yıldan fazla ve 8 yıl ve daha azsa prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 46.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 8 yıldan fazla ve 9 yıl ve daha azsa prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 47.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 9 yıldan fazla ve 10 yıl ve daha azsa prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 48.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 10 yıldan fazla ve 11 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 49.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 11 yıldan fazla ve 12 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 50.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 12 yıldan fazla ve 13 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 51.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre

13 yıldan fazla ve 14 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 52.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 14 yıldan fazla ve 15 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 53.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 15 yıldan fazla ve 16 yıl ve daha az ise prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 54.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 16 yıldan fazla ve 17 yıl ise prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 55.

– 23 Mayıs 2002 itibariyle, memurların emekli olabilmesi için; 20 yılı tamamlamasına kalan süre 17 yıldan fazla ise prim ödemeleri gereken süre 20 yıl ve tamamlamaları gereken yaş da 58.

8 EYLÜL 1999 İLE 30 NİSAN 2008 ARASI İŞE BAŞLAYANLARIN DURUMU

İlk kez 8.9.1999 ile 30.4.2008 arasında işe başlayan memurların emeklilik şartları kadın memurlara ve erkek memurlara göre değişiyor.

Erkek Çalışanlar İçin: 8 Eylül 1999 tarihi ile sonrasında işe girmiş memurlar 60 yaşını ve 9000 gün (25 tam yıl) prim ödeme süresini tamamladıklarında emekliliğe hak kazanıyorlar.

Kadın Çalışanlar İçin: 8 Eylül 1999 ve sonrasında işe girmiş olan kadın memurlar; 58 yaşını ve 9000 gün  (25 tam yıl) prim ödeme süresini tamamladıklarında emekliliğe hak kazanıyorlar

1 MAYIS 2008’DEN SONRA İŞE GİRENLERİN EMEKLİLİK ŞARTLARI

Erkek Çalışanlar İçin: 1.5.2008 tarihinden sonra ilk kez işe başlayan memurların emeklilik şartları değişiyor. Birinci şart, 9000 (25 tam yıl) prim ödeme gün sayısını doldurmaları gerekiyor. 31 Aralık 2005 tarihine kadar 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 60 yaşında emekliliğe hak kazanıyor. Ancak prim ödeme süresini ve yaşı tamamlamayanlar için aşağıdaki gibi kademeli emeklilik süreleri geçerli.

– 1 Ocak 2036 ile 31 Aralık 2037 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 61 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar.

– 1 Ocak 2038 ile 31 Aralık 2039 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 62 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar.

– 1 Ocak 2040 ile 31 Aralık 2041 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 63 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar

– 1 Ocak 2042 ile 31 Aralık 2043 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 64 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar

– 1 Ocak 2044 ile 31 Aralık 2045 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 65 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar

– 1 Ocak 2046 ile 31 Aralık 2047 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 65 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar

Kadın Çalışanlar İçin: 1.5.2008 tarihinden sonra ilk kez işe başlayan kadın memurların emeklilik şartları değişiyor. Birinci şart, 9000 (25 tam yıl) prim ödeme gün sayısını doldurmaları gerekiyor. 31 Aralık 2005 tarihine kadar 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 58 yaşında emekliliğe hak kazanıyor. Ancak prim ödeme süresini ve yaşı tamamlamayanlar için aşağıdaki gibi kademeli emeklilik süreleri geçerli.

– 1 Ocak 2036 ile 31 Aralık 2037 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayan kadın memurlar 59 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar.

– 1 Ocak 2038 ile 31 Aralık 2039 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 60 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar.

– 1 Ocak 2040 ile 31 Aralık 2041 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 61 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar

– 1 Ocak 2042 ile 31 Aralık 2043 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 62 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar

– 1 Ocak 2044 ile 31 Aralık 2045 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 63 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar

– 1 Ocak 2046 ile 31 Aralık 2047 arasında; 9000 gün prim ödeme süresini tamamlayanlar 64 yaşında emekliliğe hak kazanıyorlar

– 1 Ocak 2048 tarihinden itibaren ise 65 yaşında emekli oluyorlar.

YAŞ HADDİNDEN EMEKLİ OLUNMASI

Erkek Memurların Durumu: 8 Eylül 1999 tarihinde 50 ve daha yukarı yaşlarda olan erkek memurlar, 61 yaşını tamamlamaları halinde, yani yaş haddi nedeniyle isterlerse veya 65 yaşının tamamlayan memurlar kendi istekleri ile emekli olabilirler. Tek şart, fiili hizmet süresi olarak 10 yılı doldurmaları gerekiyor. Bu şartları yerine getirenler emekli aylığı alabilirler.

Kadın Memurların Durumu: 8 Eylül 1999 tarihinde 50 ve daha yukarı yaşlarda olan kadın memurlar 61 yaşını tamamlamaları halinde ya da 65 yaşını tamamladıklarında; fiili hizmet sürelerinin 10 yılını doldurmuş olmaları halinde kendi istekleri ile emekli olabilirler.

8 Eylül 1999 günü ve öncesinde hizmeti olan memurlar 25 yıldan az hizmeti olanlar, 15 tam yılı tamamlamak şartıyla 61 yaşını tamamlayarak emekli olabilirler.

Yazıldı Güncel Mevzuat
Onceki Sayfa ← Sonraki Sayfa →

Son Yazılar

  • Sayıştay Daire Kararları
  • İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Yönetmelik Değişikliği
  • İmar Kanunu Değişiklik Taslağı (TBMM Komisyonlarında Görüşülen..)
  • 2020 Yiyecek Yardımı Tebliği
  • Tahsilat Genel Tebliği

Son yorumlar

Görüntülenecek bir yorum yok.

Arşivler

  • Şubat 2020
  • Aralık 2019
  • Kasım 2019
  • Eylül 2019
  • Temmuz 2019
  • Haziran 2019
  • Mayıs 2019
  • Nisan 2019
  • Mart 2019
  • Ocak 2019
  • Aralık 2018
  • Kasım 2018
  • Ekim 2018
  • Eylül 2018
  • Ağustos 2018
  • Temmuz 2018
  • Haziran 2018
  • Mayıs 2018
  • Nisan 2018
  • Mart 2018
  • Şubat 2018
  • Ocak 2018
  • Aralık 2017
  • Kasım 2017
  • Ekim 2017
  • Eylül 2017
  • Ağustos 2017
  • Temmuz 2017
  • Haziran 2017
  • Mayıs 2017
  • Nisan 2017
  • Mart 2017
  • Şubat 2017
  • Ocak 2017
  • Aralık 2016
  • Kasım 2016
  • Ekim 2016
  • Ağustos 2016
  • Temmuz 2016
  • Haziran 2016
  • Mayıs 2016
  • Nisan 2016
  • Mart 2016
  • Şubat 2016
  • Ocak 2016
  • Aralık 2015
  • Kasım 2015
  • Ekim 2015
  • Eylül 2015
  • Ağustos 2015
  • Temmuz 2015
  • Haziran 2015
  • Mayıs 2015
  • Nisan 2015
  • Mart 2015
  • Şubat 2015
  • Ocak 2015
  • Aralık 2014
  • Kasım 2014
  • Ekim 2014
  • Eylül 2014
  • Ağustos 2014
  • Temmuz 2014
  • Haziran 2014
  • Mayıs 2014
  • Nisan 2014
  • Mart 2014
  • Şubat 2014
  • Ocak 2014
  • Aralık 2013
  • Kasım 2013
  • Ekim 2013
  • Eylül 2013
  • Ağustos 2013
  • Temmuz 2013
  • Haziran 2013
  • Mayıs 2013
  • Nisan 2013
  • Mart 2013
  • Şubat 2013
  • Ocak 2013
  • Aralık 2012
  • Kasım 2012
  • Ekim 2012
  • Eylül 2012
  • Ağustos 2012
  • Temmuz 2012
  • Haziran 2012
  • Mayıs 2012
  • Nisan 2012
  • Mart 2012

Kategoriler

  • Duyurular
  • Güncel Mevzuat
  • Kategori Dışı
  • Makale ve Görüşler
  • Pratik Bilgiler
  • Seminerler
  • Soru / Cevap
  • Sunumlar
  • Yargı Kararları
  • Yayınlarımız